کد مطلب:44152 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:24

گنجینه پرسمان » خانواده و زندگي

احساس اين كه چند صباحي بيشتر در دنيا زندگي نميكنيم، باعث شده كه هميشه به فكر مرگ باشم و نتوانم به انجام كارها و وظايف خود مثل ازدواج و حتي خريد يك لباس بپردازم، لطفاً مرا راهنمايي كنيد.

يكي از آفات جامعه اسلامي وعوامل انحراف از صراط مستقيم و امة وسطاً جزئي نگري، سطحي انديشي، و افراط و تفريط است.

اسلام مكتب جامعي است، كه براي همه ابعاد زندگي انسان (مادي و معنوي، دنيا و آخرت) برنامه داد. نگاه يك سويه به تعاليم اسلامي، گاهي موجب انحراف از دينِ و باعث اختلال در زندگي فردي و اجتماعي ميگردد.

زهد و معنويت گرايي و در دل نداشتن حُبّ دنيا و مال گيتي و متذكر شدن به اين موضوع كه چند صباحي بيش در اين دنيا نيستيم و از اين قبيل امور اگر چه خوب و پسنديده است، اما نبايد موجب سستي و بي توجهي به دنيا و مال و قدرت و لذات حلال آن گردد.

گرچه عمر دنيا كوتاه و بسيار گذرا است، اما گاهي انسان در زمان كوتاهي از دنيا، چنان عمل ميكند كه سعادت ابدي و جاودانه و بي نهايت را براي خود تضمين ميكند، بنابر اين، همين مقدار كوتاه چقدر ارزشمند است. آنچه در اسلام مذموم است، دل بستن به دنيا است، نه استفاده و بهره بردن از آن براي سعادت و خوشبختي.

از ديدگاه اسلام، دنيا با لذان و به خودي خود، فاقد ارزشي است اما نردبان ترقي آخرت و محل عروج انسان به مقام انسانيت و تقرّب به ذات احديت است.

به دست آوردن برخي فضايل و كمالات به ثروت و قدرت و متاع دنيا و ازدواج و مسئوليت پذيري در خانواده بستگي دارد.

دنيا وسيله است، نه هدف و مقصد اگر دنياطلبي سبب فساد، اسراف، بخل و كنز(انباشته كردن)مال و عدم انفاق آن به مستمندان گردد، و محبت دنيا در دل نشيند و مقصد حيات قرار گيرد، مورد مذمت است. دنيايي كه موجب سرگرمي و بازيچه و لهو باشد. و انسان را از آخرت و معنويت دور سازد، مذموم و منكر شمرده شده است.

عدم برخورداري از لذات دنيا به خصوص ازدواج گاهي مانع جدي براي اطاعت فرمان خدا و عبادت و نزدكي به خداست. چه بسا مجرد زيستن و عدم برخورداري از نعمتها، افكار و اعمال ناپسندي را به دنبال داشته باشد، در عين حال كه چيزي مانند ازدواج ميتواند زمينه بسياري از اعمال خير و پسنديده مانند شوهر داري و كمك به انساني ديگر و تربيت فرزندان صالح و... را به دنبال داشته و موجب سعادت و خوشبختي اُخروي انسان گردد. از طرف ديگر قرآن كريم افرادي را كه فكر ميكنند لازمه خداپرستي و بندگي، بي توجهي به دنيا و زينت و زيور آلات و لذتهاي حلال آن است. مورد ملامت و سرزنش قرار داده و فرموده است:

قلْ مَن حرّم زينة اللَّه التي أخرج لعباده و الطيبات من الرزق؛ (1) بگو(اي پيامبر!) چه كسي زينتهاي الهي را كه براي بندگان خود آفريده (هم چنين مال حلال و رزق و) روزيهاي پاكيزه را حرام كرده است؟

در سوره قصص پيامبر اسلام (و انسانهاي پيرو آن حضرت) را به تحصيل دنيا ترغيب كرده و به كسب سهم و نصيبش از آن امر نموده است.(2)

هر انساني چند صباحي زندگي ميكند، سپس ميميرد...انسان بينا كسي است كه از اين فرصت حداكثر استفاده را بكند، همان گونه كه نماز و روزه اطاعت خدا است و بايد باشد، كار و تلاش، ازدواج، تربيت فرزندان صالح و بهرهوري از لذات حلال خدا، به قصد بندگي نيز، عبادت شمرده ميشود.

اساساً خداوند دنيا را براي بندگان صالح خود آفريد، تا از نعمتها و مواهب و زينتهاي آن بهره ببرند و آن را قِوام و مايه دوام زندگي خويش قرار دهند. پيامبر اكرم، فاطمه زهرا و ائمه هدي (صلوات اللَّه عليهم اجمعين) الگوهاي ما در همه امور و عرصهها هستند. هرگز عبادتهاي طولاني آنان مانع استفادهشان از لذتهاي دنيا از جمله ازدواج و توجه به مال و ثروت و قدرت دنيا جهت استفاده در مسير معنويت نشد در برخي روايات آمده است:

آن چنان به كار و تلاش و اصلاح امور دنياي خود بپرداز و به كسب مواهب و نعمتهاي الهي همت گمار كه گويا هرگز نميميري، منتها دنيا را هدف قرار نده، و به آن دل مبند، بلكه وسيله قرار بده جهت بندگي خدا و كمك به بندگان خدا در جمله بعدي ميفرمايند: كُن لدنياك كأنّك تموتُ غداً؛ آن چنان به دنياي خويش توجه كن و دل ببند كه گويا فردا خواهي مرد.

موفقيت شما را در انتخاب مسير صحيح زندگي مادي و معنوي از خداوند مسئلت داريم.

پي نوشتها:

1 - اعراف (7) آيه 32.

2 - ولاتنس نصيبك من الدنيا (آيه 77.